de schoonspringer
Het jaar heeft wel eens een beter einde gehad
voor wethouder Boom. Als overbelicht onderwerp
van twee fanatieke onderzoeksjournalisten
verschuilt hij zich op de laatste werkdag voor
kerst in de schemer van zijn privéleven om tot
het nieuwe jaar geen politieke stappen meer
te hoeven zetten.
Onverwacht welkom biedt het ziekenhuisbezoek
dat op de planning staat voor vandaag hem een
legitiem excuus voor zijn vervroegde reces,
maar rust wint hij er niet mee, zelfs niet als
hij zich afmeldt voor zijn operatie en een dag
lang leegte laat ontstaan in zijn agenda.
Ook buiten de openbaarheid moet de ene voet
vroeg of laat weer voor de andere. Tot het zo
ver is voedt de onrust zich met onrust. Zijn
passiviteit in de dagen rondom de dood van zijn
vrouw laat hem niet los, zijn zoon zou wel eens
meer aandacht nodig kunnen hebben dan de jongen
tot nu toe van hem heeft gekregen, en
voorbij de eerste ongedwongenheid begint zijn
nieuwe vriendin haar gouden bergen op te eisen.
Steeds minder de politicus die zich al zo lang
weet te handhaven vereenzelvigt Axel Boom zich
meer en meer met de terrorist, die zich met zijn
verontwaardiging, woede en geweld op gepantserde
spiegelbeelden richt in een poging de wereld
achter de wereld bloot te leggen. In de loop
van de dag en de nacht die eraan voorafgaat komt
hij tot de vraag tot hoeveel geweld hij bereid is
om met andere ogen naar zichzelf te kijken.
"Ze heeft buiten hem en zijn gezichtsveld bestaan; in de dode hoek die onvermijdelijk met hem meebeweegt heeft ze ruimte gevonden. Die dode hoek is een land dat vanuit zijn beginpunt oneindig onzichtbaar uitwaaiert. Hoe verder de lijnen zich vanuit dat punt van elkaar verwijderen richting de horizon, hoe groter dat driehoeksland wordt, hoe meer leven en liefde er zonder hem mogelijk is geweest."
De schoonspringer
© 2018 M. CLEMMINCK